EDI - elektrodejonizacja

Elektrodejonizacja jest technologią łączącą żywice jonowymienne oraz membrany jonoselektywne z przepływem prądu stałego w celu usuwania zjonizowanych związków z wody. Została opracowana w celu ominięcia ograniczeń złóż żywic jonowymiennych, w szczególności uwalniania jonów przy wyczerpywaniu się złoża oraz związanej z tym konieczności wymiany lub regeneracji żywic.

Woda przechodzi przez jedną lub więcej komór wypełnionych żywicami jonowymiennymi mieszczącymi się pomiędzy membranami kationowo oraz anionowo selektywnymi. Jony, które zostają związane na żywicach jonowymiennych migrują do oddzielnych komór pod wpływem przyłożonego z zewnątrz pola elektrycznego, które także produkuje H+ oraz OH- konieczne do utrzymania żywic w stanie zregenerowanym. Jony z tych oddzielnych komór są wypłukiwane do ścieków.

Technologia EDI w wersji opracowanej przez ELGA Labwater

Złoża jonowymienne w systemach elektrodejonizacji (EDI) są regenerowane w sposób ciągły, tak więc nie wyczerpują się w taki sposób, jak złoża żywic jonowymiennych stosowanych w trybach wsadowych. Złoża żywic w EDI są także zwykle mniejsze i pozostają sprawne przez dłuższy czas.

Złoża używane w systemach EDI mogą być oddzielnymi komorami z ziarnami kationitu lub anionitu, warstwami obu rodzajów w pojedynczej komorze lub dokładną mieszaniną ziaren kationitu lub anionitu.

Proces EDI ELGA wykorzystuje oddzielne złoża żywic kationowej i anionowej jak również złoże ich mieszaniny. Oddzielne złoża żywic kationowej oraz anionowej są umieszczone w szerokich komorach zapewniających ścieżkę przepływu dla jonów w tranzycie. Takie rozwiązanie oferuje korzystną elastyczność konstrukcji oraz mechaniczną prostotę w skali laboratoryjnej. Żywica w komorze stanowi także bufor przeciw zmianom w jakości wody zasilającej. Jakość wody produkowanej jest następnie polepszana przez przejście przez złoże żywicy mieszanej.

Zwykle przed EDI stosuje się odwróconą osmozę dla zapewnienia, że 'stos' EDI nie będzie przeciążony wysokimi poziomami soli, organiki oraz cząstek stałych. Mała objętość żywic w stosie zapewnia też niewielkie 'wyciekanie' cząsteczek organicznych. Typowo, RO usuwa około 95% jonów; EDI usunie około 95% pozostałych jonów jak również dwutlenek węgla i krzemionkę.

Typowo, woda produkowana przez EDI ma rezystywność od 5 do 17 MΩ∙cm (w 25°C) oraz zawartość całkowitego węgla organicznego poniżej 20 ppb. Poziom bakterii jest zminimalizowany, ponieważ warunki chemiczne i elektryczne w systemie powstrzymują rozwój mikroorganizmów. EDI normalnie nie dostarczy wody ultra-czystej o rezystywności 18,2 MΩ∙cm. Może to być najefektywniej osiągnięte za pomocą niedużej objętości żywicy jonowymiennej umieszczonej za stosem. Żywica ta ma bardzo mało jonów do usunięcia i będzie miała bardzo długą żywotność.